Fəlsəfi (yun. φιλoσοφία - philosophia - sevgi + hikmət) sifəti olaraq, əsasən iki əsas mənada istifadə olunur. Birincisi, və daha geniş yayılmış mənası, fəlsəfə elminə aid olan, fəlsəfə ilə əlaqədar olan, fəlsəfənin tədqiqat obyektinə, metodlarına və nəticələrinə istinad edən hər şeyə şamil olunur. Bu mənada "fəlsəfi traktat", "fəlsəfi məktəb", "fəlsəfi problem", "fəlsəfi düşüncə" kimi ifadələr fəlsəfənin müxtəlif aspektlərinə işarə edir. Bu, fəlsəfi araşdırmaların spesifik metodlarını, yanaşmalarını, anlayışlarını və mühakimələrini əhatə edir. Məsələn, "fəlsəfi təhlil" müəyyən bir mövzunu fəlsəfi prinsiplər və üsullar əsasında təhlil etmək deməkdir.
İkinci, daha incə mənada, "fəlsəfi" sözü fikir və mühakimələrin mahiyyətinə, əsasına və dərinliyinə işarə edir. Bu mənada "fəlsəfi baxış" sadəcə bir fikir deyil, dərin düşünülmüş, əsaslı və prinsiplərə əsaslanan bir baxışdır. Bu, həyatın əsas məsələləri, varlıq, bilik, əxlaq, gözəllik və s. haqqında sistemli, tənqidi və müstəqil düşüncəni ifadə edir. Belə ki, "fəlsəfi münasibət" bir hadisəyə, mövzuya sadəcə emosional deyil, düşünülmüş və əsaslandırılmış bir münasibətdir. Bu mənada "fəlsəfi" sözü dərinlik, məntiq və tənqidi düşüncə ilə əlaqələndirilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "fəlsəfi" sözünün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Bəzi hallarda bu söz sadəcə fəlsəfəyə aid olmasını bildirir, bəzi hallarda isə fikrin dərinliyinə və əsaslılığına işarə edir. Ancaq hər iki halda da "fəlsəfi" sözü düşüncənin müəyyən bir səviyyəsinə, dərinliyinə və tənqidi təhlilə istinad edir.