Fizioterapiya [lat. physia – təbiət və therapentes – müalicə] təbabətin fiziki amillərdən istifadə edərək xəstəliklərin müalicəsi və reabilitasiyası ilə məşğul olan bir sahəsidir. Sadəcə "fiziki müalicə" deməkdən daha çox, fizioterapiya, xəstənin sağlamlığının bərpası və həyat keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması üçün hərtərəfli bir yanaşmanı əhatə edir.
Fizioterapiyanın əsasını təşkil edən təbii vasitələr geniş spektrdədir və işıq (ultraviolət, infraqırmızı, lazer), elektrik (elektroforez, diadinamik cərəyanlar), maqnit, su (hidroterapiya), səs, ultrases və müxtəlif mexaniki təsirləri (məsələn, masaj, terapevtik gimnastika) əhatə edir. Bu üsulların hər biri müəyyən bir xəstəliyin və ya əzələ-skelet sisteminin müalicəsində müxtəlif təsirlər göstərir, iltihabı azaldır, ağrını yüngülləşdirir, əzələlərin gücünü və hərəkətliliyin bərpasına kömək edir.
Fizioterapiya müalicəvi tədbirlərin müxtəlif sahələrində geniş tətbiq olunur. Bu, əzələ-skelet sisteminin xəstəlikləri (artrit, osteoporoz, sınıqlar), nevralgiya, revmatizm, nəfəs yollarının xəstəlikləri, ürək-damar sisteminin bəzi xəstəlikləri, həmçinin əməliyyatdan sonrakı reabilitasiya prosesində geniş istifadə olunur. Müalicənin effektivliyi xəstənin fərdi xüsusiyyətlərini, xəstəliyin səviyyəsini və digər amilləri nəzərə alaraq fizioterapevt tərəfindən müəyyən edilir.
Fizioterapiya müalicəsinin əhəmiyyətli üstünlüklərindən biri də dərmanların əlavə təsirlərindən qaçmaqdır. Çox hallarda fizioterapiya dərman müalicəsinə əlavə olaraq tətbiq olunur, ancaq bəzi hallarda müstəqil müalicə üsulu kimi də istifadə oluna bilər. Fizioterapevt xəstə ilə birgə fərdi müalicə planı hazırlayır və müalicə prosesini daim nəzarətdə saxlayır.