Gen sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sifət olub, əsasən "enli", "geniş" mənasında işlənir. Lakin sadəcə "böyük ölçülü" olmaqdan daha çox, bir məkanda və ya əşyada genişliyə, ferah təəssüratına işarə edir. Belə ki, "gen otaq" deyərkən sadəcə otağın böyük olmasından daha çox, onun rahatlığını, ferah hissi yaratmasını vurğulayırıq.
Bu mənada "gen" sözü, sadəcə fiziki ölçüləri deyil, həm də subyektiv bir hiss-hissləri də əks etdirir. Məsələn, "gen paltar" deyərkən, paltarın bədəni sıxmamağını, rahatlığını və hərəkət azadlığını ifadə edirik. "Gen dərə" ifadəsi isə, yalnız dərənin eninin genişliyini deyil, eyni zamanda, onun sonsuzluğunu, açıqlığını, hətta təəccübləndirici və heyranedici gözəlliyini də ifadə edir.
Səməd Vurğun'un şeirindən gətirilən "Sıra dağlar, gen dərələr; Ürək açan mənzərələr" misrasında "gen dərələr" ifadəsi, dağların möhtəşəmliyi ilə ziddiyyət təşkil edərək, landşaftın genişliyini, dərinliyini və təbiətin sonsuz gözəlliyini daha da gücləndirir. Bu misal, "gen" sözünün təkcə ölçü ifadə etmədiyini, eyni zamanda şairin əsərinə, mənzərənin təsvirinə emosional rəng qatdığını göstərir.
Yekun olaraq, "gen" sözü Azərbaycan dilindəki "geniş" sinonimindən daha çox emosional yüklə işlənən, fiziki ölçülərlə yanaşı, rahatlıq, ferah, açıqlıq kimi subyektiv hissləri də əks etdirən bir sözdür. Onun istifadəsi, mətnə daha zəngin və təsirli bir dil bəxş edir.