Gərmə (Gərmə₂) sözü Azərbaycan dilində əsasən heyvanların təzə, hələ qurumamış nəcisini ifadə edir. Yəni, təzə atılmış heyvan peyinidir. Lüğətlərdə sadəcə "təzək" kimi göstərilsə də, "gərmə" sözü daha çox təzəliyi, yumşaqlığı və hələ qurumamış halını vurğulayır. "Təzək" daha ümumi bir termin olarkən, "gərmə" daha spesifik və kontekstə bağlıdır.
Cəlil Məmmədquluzadənin misalında olduğu kimi, "yekə gərmə qalağı" ifadəsi böyük, yığcam bir yerdə toplanmış təzə peyin yığınının təsvirini verir. Bu ifadənin tərkibindəki "yekə" və "qalağı" sözləri gərmənin miqdarını və formasını daha aydın şəkildə göstərir. Beləliklə, sadəcə "təzək" sözündən fərqli olaraq, oxucuya daha canlı və təsviri bir mənzərə qurulmasına imkan yaradır.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "gərmə" sözü bəzi dialektlərdə yalnız müəyyən heyvanların (məsələn, inək, qoyun) təzə nəcisini ifadə edə bilər. Bu isə sözün mənasının coğrafi və sosial kontekstdən asılı olaraq dəyişə biləcəyini göstərir. Beləliklə, "gərmə" sözü sadəcə bir sinonim olaraq deyil, həm də mədəni və regional xüsusiyyətləri əks etdirən bir dil vahidi kimi tədqiq edilməlidir.
Ümumiyyətlə, "gərmə" sözü Azərbaycan dilinin zənginliyini və ifadə imkanlarının müxtəlifliyini göstərən maraqlı bir nümunədir. Sadəcə bir əşyanı adlandırmaqdan kənara çıxaraq, həm miqdarı, həm də keyfiyyəti ilə bağlı əlavə məlumatlar verir.