Gil, yer kürəsinin səthində və ya onun dərinliklərində tapılan, müxtəlif mineralların su ilə qarışığından əmələ gəlmiş, plastik xüsusiyyətə malik çöküntü süxurdur. Yaş halda əl ilə formalaşdırıla biləcək qədər yumşaq və özlü bir kütlə təşkil edir, quruyanda isə sərtləşir.
Gilin tərkibi əsasən gil minerallarından (kaolinit, montmorillonit, illit və s.) ibarətdir, lakin qum, əhəngdaşı, dəmir oksidləri və digər minerallar da öz tərkibində ola bilər. Bu mineralların nisbəti gil növünün və onun xüsusiyyətlərinin müxtəlifliyini müəyyən edir. Məsələn, rəngi qırmızımtıl-qəhvəyi, sarımtıl, boz, yaşıl və hətta qara ola bilər ki, bu da dəmir oksidlərinin miqdarından və növündən asılıdır.
İnsanlar qədim zamanlardan bəri gildən istifadə edirlər. Onun əsas tətbiq sahələri dulusçuluq, heykəltəraşlıq və tikintidir. Dulusçuluqda gil qablar, vazalar, süfrələr və digər məişət əşyalarının hazırlanmasında istifadə olunur. Heykəltəraşlıqda isə heykəl, bəzək əşyaları və s. əsərlərin yaradılmasında əvəzsiz materialdır. Tikintidə isə kərpic istehsalı, sukeçirməz təbəqələrin yaradılması və digər məqsədlər üçün tətbiq olunur.
Bundan əlavə, gil müasir sənayedə də geniş istifadə olunur: kosmetika istehsalında, kağız sənayesində, neft quyularının qazılmasında (gil süspansiyonları kimi) və s. Gilin unikal xüsusiyyətləri - plastikliyi, sukeçirməzliyi və termiki emal zamanı möhkəmliyi - onu müxtəlif sahələrdə qiymətli bir material halına gətirir. Beləliklə, gil sadəcə bir torpaq deyil, insan sivilizasiyasının inkişafında mühüm rol oynamış və oynamaqda davam edən, olduqca çoxşaxəli bir təbii resursdur.