Giləklər: İranın şimalında, Xəzər dənizinin cənub sahilində, əsasən Gilan və Mazandaran əyalətlərində yaşayan, İran dilləri ailəsinə mənsub bir xalqdır. Onlar öz dillərini, Giləki dilini danışırlar ki, bu dil də Fars dilinə yaxın olsa da, özünəməxsus fonetik və qrammatik xüsusiyyətlərə malikdir. Giləki dili Fars dilinə nisbətən daha qədim dillərin qalıqlarını özündə əks etdirir və dialektik cəhətdən zəngindir. Bəzi linqvistik araşdırmalar Giləki dilinin Təbrizi dilinə yaxın olduğunu irəli sürür.
Tarixən Giləklər əsasən kənd təsərrüfatı ilə məşğul olublar; düyüçülük, çayçılıq və ipəkçilik onların ənənəvi sənətləri sırasındadır. Xəzər dənizinin sahil zonasında yerləşmələri onların həyat tərzində dənizçiliyin və balıqçılığın mühüm yer tutmasına səbəb olub. Giləklərin mədəniyyəti, musiqisi, ədəbiyyatı və həyat tərzi uzun əsrlər boyu özünəməxsusluğunu qoruyub saxlamışdır. Onların zəngin folkloru, rəqs və mahnıları öz tarixləri və həyat təcrübələri haqqında qiymətli məlumatlar verir.
Giləklər İran mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsidir və özünəməxsusluğunu qoruyaraq bu mədəniyyətə rəngarənglik qatırlar. Müasir dövrdə də Giləklər öz dilini və mədəniyyətini qorumaq üçün fəal səylər göstərirlər. Ancaq dillərin qorunması ilə bağlı çətinliklər, globalizasiya təzyiqləri və standart dilin üstünlüyü Giləki dilinin mövcudluğunu təhlükə altında qoyur. Buna görə də, Giləki dilinin və mədəniyyətinin qorunması və inkişafı üçün həm yerli, həm də beynəlxalq səviyyədə tədbirlərin görülməsi vacibdir.