Girdəgözlü sifəti, əsasən, gözün formasını təsvir edərək, göz bəbəyinin və ya gözün ümumi formasının dairəyə yaxın olduğunu bildirir. Sadəcə "gözləri girdə olan" demək kifayət etmir; girdəgözlük, insanın ümumi görünüşünə müəyyən bir cazibə, bəzən uşaqlıq təsiri və ya masumluq əlavə edir. Bu, sadəcə fiziki bir xüsusiyyət deyil, həm də vizual bir təəssüratdır. Girdəgözlü insanlar tez-tez daha yumşaq və mehriban görünürlər.
Girdəgözlülük, gözün anatomik quruluşundan asılıdır. Gözün ətrafındakı əzələlərin və sümük quruluşunun fərdi xüsusiyyətləri gözün formasını müəyyənləşdirir. Bəzi hallarda girdəgözlük irsi ola bilər, yəni valideynlərdən övladlara genetik olaraq ötürülür. Lakin, gözün forması yaşa və hətta emosional vəziyyətə görə də dəyişə bilər.
Ədəbiyyatda girdəgözlük, xarakterin təsvirində tez-tez istifadə olunur. Misal olaraq, verilən nümunədə "balacaboy, girdəgöz, dörd-beş yaşlı oğlan" ifadəsi, oxucuya uşağın görünüşü haqqında aydın və yaddaqalan bir təsəvvür yaradır. Girdəgözlülük, burada uşağın masumluğunu, zərifliyini və cazibəsini vurğulayır. Bu cür təsvirlər, ədəbi əsərlərə canlılıq və təəssürat gücü qatır.
Ümumilikdə, "girdəgözlü" sözü sadəcə bir fiziki xüsusiyyəti ifadə etməkdən kənara çıxaraq, insanın görünüşünə və hətta xarakterinə dair daha geniş bir təsəvvür yaradır. Bu, sözün zənginliyini və dilin ifadə imkanlarını göstərir.