Giriş sözü, Azərbaycan dilində geniş mənada istifadə olunan və bir neçə müxtəlif kontekstdə özünü göstərən bir termindir. Əsasən, hər hansı bir yerə, məkana və ya mövzuya daxil olmaq, əlaqə yaratmaq fikrini ifadə edir.
Birinci mənası, fiziki giriş anlayışı ilə bağlıdır. Bu, bir binaya, otağa, əraziyə və ya hər hansı bir məhdudlaşdırılmış məkana daxil olmaq üçün nəzərdə tutulmuş yer, yol və ya açılış deməkdir. Məsələn, "Teatrın girişi sol tərəfdədir" cümləsində giriş, binanın xüsusi bir nöqtəsini, tamaşaçıların teatr zalına daxil olduğu yeri bildirir. Bu mənada, giriş, çıxışın tam əksidir. Giriş yolu, qapı, darvaza, tunel və ya pilləkən kimi konkret fiziki obyektləri təmsil edə bilər.
İkinci mənası isə daha məcazi bir tərəfə malikdir və əsasən məlumat və ya əsərlərlə bağlıdır. Bu mənada giriş, hər hansı bir əsərin (məqalə, kitab, film, musiqi əsəri və s.) başlanğıc hissəsini, müqəddiməsini, ön sözünü və ya ilk sözlərini ifadə edir. Bu giriş hissəsi, əsərin mövzusuna dair ümumi məlumat verir, oxucuyu mövzuya hazırlayır və əsərin əsas hissəsinə keçid yaradır. Giriş, əsərin ümumi kontekstini izah edə, əsas ideyanı qısaca təqdim edə və ya oxucunun marağını cəlb etmək üçün maraqlı bir faktla başlaya bilər. Bu mənada, giriş oxucu ilə əsər arasındakı "körpü" funksiyasını yerinə yetirir.
Beləliklə, "giriş" sözünün iki əsas mənası - fiziki giriş və məcazi giriş - onu Azərbaycan dilinin zəngin və çoxfunksiyalı sözləri sırasında xüsusi bir yerə qoyur. Hər iki mənada da əsas funksiya, hər hansı bir şeyə və ya yerə daxil olmaq, əlaqə yaratmaq, tanışlıq qurmaqdır.