Giryan sözü farsca mənşəli olub, əsasən klassik ədəbiyyatda işlənən bir sözdür. Müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda rast gəlinir, daha çox köhnə ədəbiyyatı başa düşmək üçün vacibdir.
Lüğətlərdə sadəcə "ağlayan, sızlayan, ağlağan, ağlar" kimi tərcüməsi verilsə də, "giryan" sadəcə "ağlamaq" hərəkətini deyil, daha dərin, daha ifadəli bir duyğu vəziyyətini əks etdirir. Bu duyğu, dərin kədər, qüssə, ümidsizlik və hətta fəryadı özündə ehtiva edir. Sadəcə göz yaşları axıtmaq deyil, ruhun dərinliklərindən qaynaqlanan bir ağlamaq halını ifadə edir.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında "giryan gözüm" ifadəsi, sadəcə göz yaşları axıdan gözləri yox, dərin kədər və məyusluqla dolu, acıdan sızlayan gözləri təsvir edir. "Giryan" sözü burada yalnız göz yaşlarını deyil, həmin göz yaşlarının arxasında gizlənən qəm və iztirabı da ifadə edir.
Beləliklə, "giryan" sözü, klassik ədəbi dilin zənginliyini göstərən, sadə sözlərin ifadə edə bilmədiyi bir duyğu və vəziyyəti daha dəqiq və dolğun şəkildə ifadə edən bir termindir. Onun tərcüməsi zamanı sadəcə "ağlayan" sözü ilə kifayətlənmək yetərli deyil, mətnin ümumi kontekstini və ədəbi üslubunu nəzərə almaq vacibdir.