Giyid, quşları, xüsusilə də bildirçinləri ovlamaq üçün istifadə olunan, onların səsini təqlid edən bir alətdir. Sadəcə bir "quş səsi çıxaran alət" olmaqdan daha çox, giyid, əslində, ovçunun təcrübəsi və bacarığını əks etdirən, incə bir sənət əsəridir.
Tarixən, giyid əsasən təbii materiallardan – ağac, sümük, və ya heyvan dərisindən hazırlanırdı. Ovçular, illər boyu əldə etdikləri təcrübə sayəsində, giydi müxtəlif səslər çıxarmağı bacarır, bildirçinin fəryadını, çağırışını, hətta cütləşmə çağırışını dahiyanə surətdə təqlid edirdilər. Bu təqlid o qədər inandırıcı olurdu ki, erkək bildirçin aldanaraq səsə yaxınlaşırdı və ovçunun toruna düşürdü.
Giyidin hazırlanması və işlədilməsi xüsusi bir bacarıq tələb edirdi. Alətin ölçüləri, formasının incə detalları, hətta istifadə olunan materialın növü belə, giyidin səs çıxarma qabiliyyətinə təsir edirdi. Bir sözlə, giyid yalnız bir alət deyil, ovçunun sənətinin və təbiətlə olan əlaqəsinin simvoludur. Bu gün də, bəzi bölgələrdə ənənəvi giyid hazırlanması və istifadəsi davam edir, lakin əvvəlki geniş yayılışını itirmişdir.
Beləliklə, giyid, sadəcə quş ovunda istifadə olunan bir alət olmaqdan uzaqdır. O, həm də zəngin bir tarixə, incə bir sənətə və təbiətlə insanın qarşılıqlı əlaqəsinin maraqlı bir nümunəsinə malikdir.