Gömgöylük (is. Tünd-yaşıl rəngdə olan şeyin halı; yamyaşıllıq, tünd-yaşıllıq, hər tərəfi yaşıl olma): Bu söz, sadəcə "yaşıl rəng" demək deyil, daha çox rəngin doyğunluğunu, dərinliyini ifadə edir. Təsəvvür edin: günəş işığında parlaq, açıq yaşıl rəng deyil, əksinə, kölgəli bir meşənin dərinliklərində, sulu otların arasında gizlənən, zəngin və tünd bir yaşıl rəng. Gömgöylük, bu dərinliyi, bu gizli gözəlliyi əks etdirir.
Sözün "yamyaşıllıq" və "tünd-yaşıllıq" ilə sinonim olması, rəngin intensivliyini və yayılma ərazisini vurğulayır. Yəni, gömgöylük sadəcə bir nöqtədə deyil, geniş bir ərazini, məsələn, geniş bir otlaq sahəsini, sıx meşəni, və ya sulu bir bağçasını bürüyən bir rəngdir. Hər tərəfi yaşıl olma halıdır, bir növ yaşıl rəngin hökm sürdüyü bir mənzərəni təsvir edir.
Gömgöylük sözü, sadəcə bir rəngin təsviri deyil, həm də bir hissin, bir atmosferin ifadəsidir. Bu sözü eşidəndə təbiətin sulu, canlı, sakit və səmimi bir atmosferi yada düşür. Elə bir atmosfer ki, orada sakitlik hökm sürür, təbiətin harmoniyası hiss olunur. Yaz gününün sərin meşəsindəki kölgələr, baharın əzəmətli və səssiz gəlişi, sulu bir çayın sahilindəki bitkilərin sıxlığı – bütün bunlar gömgöylüyün çağırışdırdığı duyğuların bir hissəsidir.
Beləliklə, gömgöylük, sadə bir lüğət mənasından daha çox, zəngin bir rəngin təsviri, geniş bir mənzərənin görüntüsü və səmimi bir atmosferin ifadəsidir. O, sadəcə bir söz deyil, bir hissidir, bir təəssüratdır.