Guppuldamaq (f.): Bu feilin əsas mənası “quppultu səsi çıxarmaq” olsa da, onun arxasında daha zəngin bir məna dünyası gizlənir. Sadəcə “səs çıxarmaq” deyil, bu səsin xarakteri də önəmlidir. Guppuldamaq, adətən, çoxlu sayda kiçik cismin bir yerə dəyib, sürtünməsi, qarışıq və ya təlaşlı bir hərəkətin müşayiəti ilə yaranan, çox vaxt dərin olmayan, lakin eşidilən və qarışıq bir səsdir. Bu səs bir qədər də nizamsız, pıçıltılı və ya gurultuya bənzəyən bir tona malik ola bilər.
Misal üçün, bir qutuya çoxlu kiçik daş atanda, ya da bir çox kiçik heyvanın birlikdə hərəkət edərək yaratdıqları səs, guppuldamaq feili ilə ifadə oluna bilər. Həmçinin, çoxlu adamın bir yerdə qarışıq şəkildə danışması, qışqırışları da guppultu kimi qəbul edilə bilər. Bu baxımdan, guppuldamaq sadəcə akustik bir hadisəni deyil, həm də bu hadisəni müşayiət edən nizamsızlıq, qarışıqlıq və ya təlaşlılığı da ifadə edir.
Daha poetik bir yanaşma ilə, guppuldamağı təbiətin gizli nəğmələrinin bir ifadəsi kimi də dəyərləndirmək olar. Məsələn, yağış damlalarının yarpaqlar üzərində yaratdıqları səs, ya da küləyin çimlərdən keçərək yaratdığı pıçıldama, guppuldamaya bənzər bir təsir bağışlaya bilər. Beləliklə, guppuldamaq yalnız bir səs deyil, həm də bir atmosfer, bir duyğu, bir təəssüratdır.
Ümumiyyətlə, "guppuldamaq" sözü, konkret səslərin təsvirindən əlavə, bir hadisənin qarışıq, nizamsız və çoxlu elementdən ibarət olduğunu vurğulayır. Bu, onun mənasını zənginləşdirən və daha çox kontekstdə istifadə edilməsinə imkan verən bir xüsusiyyətdir.