Gübrələndirilmək, torpağın və ya bitkilərin məhsuldarlığını artırmaq məqsədilə onlara gübrə tətbiq olunması prosesidir. Bu proses, bitkilərin sağlam böyüməsi və inkişafı üçün zəruri olan qida maddələrinin torpağa əlavə olunmasını təmin edir. Gübrələndirilmək, əkinçiliyin əsas tərkib hissələrindən biridir və məhsuldarlığı xeyli dərəcədə artırır. Tarixən, insanlər təbii gübrələr, məsələn, heyvan peyinləri və kompostdan istifadə edərək torpaqlarını gübrələyirdilər. Müasir əkinçilikdə isə kimyəvi gübrələr də geniş şəkildə istifadə olunur.
Gübrələndirilmə prosesi, sadəcə gübrənin torpağa atılmasından ibarət deyil. Əslində, optimal nəticələr əldə etmək üçün müxtəlif amillər nəzərə alınmalıdır. Bunlara torpağın növü, bitkinin növü, mövcud qida maddələrinin səviyyəsi, iqlim şəraiti və gübrənin növü daxildir. Düzgün gübrələndirilmə bitkilərin xəstəliklərə qarşı müqavimətini artırır, məhsulun keyfiyyətini yaxşılaşdırır və suvarma ehtiyacını azaldır. Həddindən artıq gübrələndirilmə isə ətraf mühitə mənfi təsir göstərə bilər, buna görə də bu proses diqqətlə planlaşdırılmalıdır.
Gübrələrin növləri müxtəlifdir: üzvi gübrələr (peyin, kompost, yaşıl gübrələr), mineral gübrələr (azot, fosfor, kalium gübrələri) və bioloji gübrələr (mikroorqanizmlər əsaslı gübrələr). Hər bir gübrənin özünəməxsus xüsusiyyətləri və bitkilərə təsiri var. Məsələn, azot bitkilərin yaşıl kütləsinin artmasına kömək edir, fosfor kök sisteminin inkişafını stimullaşdırır, kalium isə bitkinin xəstəliklərə davamlılığını artırır. Müasir kənd təsərrüfatında gübrələrin seçimi və tətbiqi üçün mütəxəssislərin köməyindən istifadə edilməsi məsləhət görülür.
Beləliklə, gübrələndirilmək, sadəcə gübrə səpmək deyil, dərin biliklər və diqqətli planlaşdırma tələb edən mürəkkəb bir aqrotexniki prosesdir. Bu prosesin düzgün tətbiqi yüksək məhsuldarlığa, ətraf mühitin qorunmasına və davamlı kənd təsərrüfatının inkişafına töhfə verə bilər.