Gübrə – bitkilərin qidalanmasını yaxşılaşdırmaq və məhsuldarlığını artırmaq məqsədilə torpağa tətbiq olunan üzvi və ya qeyri-üzvi mənşəli maddələrin ümumi adıdır. Sadəcə “torpağa qatılan maddə” tərifindən daha geniş bir anlayışdır, çünki bitkilərin böyüməsi və inkişafı üçün zəruri olan qida elementlərinin (azot, fosfor, kalium və s.) təminatını əhatə edir.
Gübrələrin tərkibi və təsir mexanizmləri müxtəlifdir. Üzvi gübrələr (peyk, kompost, heyvan peyinləri və s.) təbii mənşəli olub, torpağın strukturunu yaxşılaşdırmaqla yanaşı, bitkilərə yavaş-yavaş buraxılan qida maddələri təmin edir. Qeyri-üzvi (mineral) gübrələr isə kimyəvi üsullarla istehsal olunur və daha sürətli təsir göstərir, lakin düzgün istifadə olunmazsa, torpağa zərər verə bilər.
Tarix boyu kənd təsərrüfatında gübrənin rolu həmişə mühüm olub. Qədim dövrlərdən etibarən insanlar bitkilərin məhsuldarlığını artırmaq üçün müxtəlif üzvi maddələrdən istifadə ediblər. Sənaye inqilabından sonra isə qeyri-üzvi gübrələrin kəşfi və geniş yayılması kənd təsərrüfatında əsaslı dəyişikliklərə səbəb olub. Lakin intensiv gübrə istifadəsinin ətraf mühitə mənfi təsirləri (suyun çirklənməsi, torpağın duzlanması və s.) də nəzərə alınmalıdır. Buna görə də, müasir kənd təsərrüfatında davamlı kənd təsərrüfatı prinsiplərinə uyğun olaraq, balanslaşdırılmış gübrə istifadəsi çox əhəmiyyət kəsb edir.
Müxtəlif bitkilərin qida maddələrinə olan tələbatı fərqli olduğundan, gübrə seçimi və tətbiqi zamanı bitkinin növü və torpağın xüsusiyyətləri nəzərə alınmalıdır. Həmçinin, gübrənin düzgün dozasının seçilməsi də məhsuldarlığın artırılması və ətraf mühitin qorunması üçün vacibdir. Bu mənada, aqronomların və mütəxəssislərin tövsiyələrindən istifadə etmək çox faydalıdır.