Güləşsifət sözü, əsasən "gülərüz" mənasında işlənir və üzdə xoş təbəssüm, şənlik ifadəsi olan insanı təsvir etmək üçün istifadə olunur. Lüğətlərdə qısa və sadə bir şəkildə izah olunsa da, bu sözün arxasında daha zəngin bir məna dünyası gizlənir.
Sadəcə "gülərüz" olmaqdan daha çox, güləşsifət sözü, insanın daxili halının üzə əks olunması deməkdir. Bu, sadəcə bir təbəssüm deyil, həm də gözlərin parıltısı, üz cizgilərinin yumşaqlığı, bədən dilinin rahatlığı ilə birlikdə duyğuların təbii və səmimi ifadəsidir. Sözün özü də bir gözəllik və cazibə daşıyır; "gül" və "sifət" sözlərinin birləşməsi, sanki üzün bir çiçək kimi gözəl və cəlbedici olduğunu vurğulayır.
Əsərdə verilən nümunədə olduğu kimi, "Güləşsifət, ortayaşlı biri … ayağa qalxıb oturanlara baxdı" cümləsində, güləşsifət sözü, həm yaşlılığın ağırlığına, həm də şən, mehriban və xoşgörən bir xarakterə malik olan bir insan obrazını canlandırır. Bu, sadəcə bir fiziki təsvir deyil, həm də insanın daxili keyfiyyətlərinin xarici görünüşündə necə əks olunduğunun göstəricisidir.
Beləliklə, güləşsifət sözü, sadəcə lüğətlərdəki qısa izahdan daha çox, insanın xarici görünüşündə əks olunan daxili gözəllik, xoş əhval-ruhiyyə, səmimiyyət və mehribanlığın tam bir təsvirini verir. Bu sözün əhatə etdiyi məna çox daha dərin və əhatəlidir.