Gülmə sözü "gülmək" fellərinin isim halındadır və əsasən bir hərəkət, bir proses kimi deyil, həmin hərəkətin özü, əməli, nəticəsi və ya təsiri kimi başa düşülür. Yəni, "gülmə" sadəcə gülmək aktının təsviri deyil, həm də gülüşün özünün keyfiyyəti, xarakteri, şiddəti və ya təsiri barədə məlumat verir.
Məsələn, "uşağın gülməsi sanki balaca zənglərin səsi kimi idi" cümləsində "gülmə" yalnız gülmə hərəkətinin deyil, həm də onun səs tembrinə, keyfiyyətinə istinad edir. Yaxud "onun gülməsi ətrafdakıları da əyləndirdi" cümləsində "gülmə" gülüşün təsiri və nəticəsindən bəhs edir. Beləliklə, "gülmə" sözü "gülmək" feli ilə müqayisədə daha çox konkretlik və təsvirlilik daşıyır.
Ədəbiyyatda "gülmə" sözü tez-tez poetik və ya ifadəli mənalarda işlədilir. Bu zaman gülüşün növu (məsələn, səmimiliyi, məsxərəliyi, acı gülüşü və s.), şiddəti və ya səbəbləri daha ətraflı təsvir edilə bilər. "Gülmənin təravəti üzünü aydınlatdı" və ya "qəlbimdəki kədərə gülmə səpələnmişdi" kimi ifadələr bunun əyani nümunəsidir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas olaraq gülmə hərəkətinə, onun səs-küyünə, təsirinə və keyfiyyətinə yönəlmişdir.
Qısacası, "gülmə" sözü "gülmək" felinin isim halı olsa da, sadəcə bir hərəkəti deyil, həmin hərəkətin özünü, təsirini və xüsusiyyətlərini ifadə edən daha zəngin və təsviri bir söz kimi işlənir.