Gülünc sifət və zərf kimi işlənən bir sözdür və əsasən bir şeyin gülməli, əyləncəli və ya gülüş doğuran xüsusiyyətini ifadə edir. Bir şeyin gülünc olması, onun qeyri-adi, gözlənilməz, absurd və ya sadəcə olaraq komik bir tərəfə malik olması ilə bağlıdır. Bu gülüş, yumor hissinin fərdi təcrübəsindən asılı olaraq, mülayim bir təbəssümdən tutmuş, səs-küyə qədər dəyişə bilər.
Gülüncün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Bir tərəfdən, bir hadisənin və ya vəziyyətin gülünc olması, onun əyləncəli və ya komik olduğunu bildirir. Məsələn, "onun gülünc hərəkətləri hər kəsi güldürdü" cümləsində gülünc sözü, hərəkətlərin əyləncəli olduğunu ifadə edir. Digər tərəfdən isə, gülünc sözü məcazi mənada, bir şeyin mənasız, əhəmiyyətsiz və ya ciddiyyətdən uzaq olduğunu ifadə etmək üçün işlənə bilər. "Onun arqumentləri olduqca gülüncdür" cümləsində gülünc sözü, arqumentlərin əsaslı olmadığını və ciddiyə alınmağa dəymədiyini bildirir.
Gülünc olma hissi tamamilə subyektivdir. Bir insan üçün gülünc olan bir şey, başqa bir insan üçün gülünc olmaya bilər. Bu, mədəniyyət, təhsil, şəxsi təcrübə və digər amillərdən asılıdır. Həmçinin, gülüncün dərəcəsi də fərqli ola bilər; bəzi şeylər yüngülcə gülünc, digərləri isə olduqca gülünc ola bilər.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə gülünc, ironiya, satira və yumor kimi ədəbi vasitələrin əsasını təşkil edir. Gülünc elementləri, oxucu və ya tamaşaçı ilə əlaqə yaratmaq, əsərin mesajını gücləndirmək və əsərin maraqlı olmasını təmin etmək üçün istifadə olunur. Beləliklə, gülünc sadəcə bir dil elementi deyil, həm də güclü bir bədii vasitədir.