Güzdək sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında payız mövsümü ilə sıx bağlı olan bir bitkini ifadə edir. Sadəcə "payızda göyərən ot" kimi tərif etməkdənsə, güzdəyin xüsusiyyətlərini və əhəmiyyətini daha geniş şəkildə izah etmək daha münasibdir. Əslində, güzdək payızın gəlişi ilə birlikdə canlanan, torpağı bəzəyən və bir çox heyvan üçün qiymətli qida mənbəyi olan müxtəlif ot növlərinin ümumi adıdır. Bu otlar, yaz-yay aylarında quru və solmuş görünən ərazilərdə yenidən yaşıl rəngə bürünərək təbiətin möhtəşəm bir yenilənməsini simvollaşdırırlar.
Güzdəyin əsas xüsusiyyəti onun payız mövsümündə, digər bitkilərin qurumağa başladığı bir dövrdə canlanmasıdır. Bu, güzdəyi digər ot növlərindən fərqləndirən əsas cəhətdir. Həm də müxtəlif növ güzdək bitkiləri mövcuddur və bu bitkilərin tərkibi və qidalandırıcı dəyəri də fərqlənə bilər. Bu səbəbdən də, həm insanlar, həm də heyvanlar üçün müxtəlif faydaları ola bilər.
Məsələnin maraqlı tərəfi ondadır ki, qoyunların payız güzdəyindən "ağızdolusu götürüb xoşallanması" sadəcə bir məlumat deyil, əslində bu otun dadlılığı və qoyunlar üçün yüksək qida dəyərinə malik olduğunu göstərir. Bu, güzdəyin yalnız estetik deyil, həm də praktik əhəmiyyətini vurğulayır. Kənd təsərrüfatında güzdəyin rolu da nəzərə alınmalıdır, çünki o, heyvanların qışa hazırlanması üçün vacib qida mənbəyidir.
Beləliklə, güzdək sadəcə bir ot deyil, payızın rəmzi, təbiətin davamlılığının və yenilənməsinin gözəl nümunəsi, həm də heyvanlar üçün vacib qida mənbəyidir. Onun təsviri Azərbaycan kənd həyatının, təbiətlə ahəngdarlığın, və qədim ənənələrin bir parçasını əks etdirir.