Haqsız sözü, ədalət və haqq-ədalət prinsiplərinə zidd olan hərəkət, davranış, iddia və ya hökmü bildirir. Sifət və zərf kimi işlənən bu söz, bir əməlin əsassız, nahaq və ya ədalətsiz olduğunu vurğulayır. Haqsızlıq, insanların hüquqlarının pozulması, haqqının tapdalanması deməkdir və ədalətin olmadığı bir vəziyyəti təsvir edir.
Bir əməlin "haqsız" adlandırılması üçün onun ədalətli və obyektiv meyarlara cavab verməməsi vacibdir. Bu meyarlar müxtəlif mədəniyyətlər və cəmiyyətlər üçün fərqli ola bilər, ancaq ümumi əsas prinsiplərə əsaslanır. Məsələn, bir qərarın alınmasında ədalətli prosesin olmaması, sübutların təhrif edilməsi və ya şəxsi maraqların üstün tutulması həmin qərarı "haqsız" edə bilər.
Haqsızlığın nəticələri çox ciddi ola bilər. Haqsız iddia, ədalətsiz hökm, nahaq cəza insanlarda həm emosional, həm də maddi ziyan yaradır. Haqsızlığa məruz qalmış insanlar ədalətin bərpası üçün mübarizə aparırlar, haqsızlığı ifşa etməyə çalışırlar və gələcəkdə belə hadisələrin qarşısını almaq üçün səy göstərirlər. Haqsızlığa qarşı mübarizə, ədalətli bir cəmiyyətin qurulması üçün zəruri bir amildir.
Mürsəqulu nümunəsində olduğu kimi, haqsız işə qarşı çıxan insanlar ədalət və haqq-ədalətin müdafiəçiləri kimi ön plana çıxırlar. Onların bu cür mövqeyi cəmiyyət üçün əhəmiyyətlidir, çünki ədalətin qorunması və haqsızlığın qarşısının alınması kollektiv səylər tələb edir.