Harın sifəti, əsasən heyvanlar üçün işlənsə də, məcazi mənada insanlara da aid edilə bilər. Lüğətdəki "yaxşı bəslənməkdən, yaxşı baxılmaqdan kökəlmiş, qızğınlaşmış, azğınlaşmış" tərifi əsas götürülərək, daha geniş izah verə bilərik.
Harınlıq, həddindən artıq bəslənmə və yaxşı qulluq nəticəsində ortaya çıxan bir vəziyyətdir. Bu, sadəcə fiziki kökəlmədən çox, heyvanın (və ya insanın) enerjisinin artması, həyəcanlı və hətta aqressiv bir hala keçməsi ilə səciyyələnir. Harın heyvan, gücü və enerjisi ilə fərqlənir, əvvəlki sakitliyindən və itaətkarlığından uzaqlaşaraq daha müstəqil və idarəolunmaz davranır.
Mövzuya məcazi yanaşdıqda, "harın" sözü özünü çox əzizləyən, həddən artıq özünə qapılmış, nəvazişə və tənqidə dözməyən insanları da təsvir etmək üçün işlədilə bilər. Belə insanlar, yaxşı həyat şəraitindən və diqqətdən "qızğınlaşmış", öz istəklərini yerinə yetirməyə meyilli və ətrafdakıların fikirlərini əhəmiyyətsiz sayırlar.
"Harın dayça" ifadəsi bu mənanı daha da aydınlaşdırır. Dayça, güclü, qüvvətli, hətta təhlükəli bir heyvandır. Harın dayça isə, bu güc və qüvvətə yaxşı qidalanma və qulluqdan qaynaqlanan əlavə bir aqressivlik, idarəolunmazlıq əlavə olunmuş halını ifadə edir. Belə bir heyvanın təhlükəsi daha yüksəkdir, çünki sadəcə güclü deyil, həm də nəzarətdən çıxmışdır.
Nəticə olaraq, "harın" sözü sadəcə kökəlmə vəziyyətini deyil, həddindən artıq güc və enerjinin idarəolunmaz bir şəkildə təzahürünü ifadə edir, həm heyvanlar, həm də insanlar üçün istifadə oluna bilər.