Harmoniya [yun.] Musiqi nəzəriyyəsində harmoniya, sadəcə akkordların düzülüşünü deyil, daha geniş mənada səslərin eyni zamanda və ardıcıl olaraq bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqəsini, onların bir-birini tamamlayıb, bütöv bir musiqi əsərinin yaranmasına necə töhfə verdiyini araşdıran bir bölmədir. Bu, sadəcə notların bir araya gəlməsi deyil, əslində səslərin bir-birini necə dəstəklədiyi, əsərin duyğu və əhval-ruhiyyəsini necə formalaşdırdığı ilə bağlı mürəkkəb bir sistemdir.
Harmoniyanın əsasını müxtəlif intervallar arasındakı riyazi münasibətlər təşkil edir. Bu münasibətlər qulaq üçün xoş və ya xoşagəlməz təəssürat yaradır və bu da harmoniyanın əsasını təşkil edir. Müxtəlif mədəniyyətlərdə harmoniya anlayışı fərqli olsa da, əsasında riyazi prinsiplər dayanır. Məsələn, Qərb musiqisinin harmonik sistemi, Ənənəvi Şərq musiqisinin harmonik sistemindən əsaslı şəkildə fərqlənir.
Akkordlar, melodiya və ritmlə yanaşı, harmoniya musiqi əsərinin əsas elementlərindən biridir. Həm də musiqidən kənarda, harmoniya, müxtəlif elementlərin ahəngdar birliyini, uyğunluğunu ifadə edir. Məsələn, rənglərin, formaların, hətta fikirlərin ahəngdar şəkildə bir araya gəlməsi də harmoniya kimi dəyərləndirilə bilər. Bu mənada, harmoniya daha geniş bir mədəni, fəlsəfi və estetik anlayış kimi də istifadə olunur.
Qısaca, harmoniya yalnız musiqi üçün deyil, həyatın müxtəlif sahələrində ahəng, tarazlıq və bütövlüyü ifadə edən çoxşaxəli bir anlayışdır. Musiqidəki harmoniyanın öyrənilməsi, musiqinin strukturlarını başa düşmək və təhlil etmək üçün zəruridir.