Akord (ital. accordo – razılaşma, uyğunluq) musiqi terminidir və eyni zamanda səslənən, ən azı üç səsdən (ton) ibarət, bir-biri ilə həmahəng və aralarında müəyyən intervallar olan səs birləşməsini bildirir. Bu səslərin bir-biri ilə harmonik əlaqəsi qulaqda xoş təəssürat yaradır. Akordlar musiqinin əsasını təşkil edir və melodiyanın, harmoniyanın və ritmin əsas elementlərindən biridir.
Akordların əsas xüsusiyyəti onların həmahəngliyidir. Bu həmahənglik, səslərin tezlikləri arasındakı riyazi münasibətlərə əsaslanır. Müxtəlif intervalların birləşməsi müxtəlif akord növlərinin yaranmasına səbəb olur. Məsələn, üç səsli akordların ən sadə forması, əsas ton, üçüncü və beşinci dərəcə səslərdən ibarət olan duru akorddur. Lakin daha mürəkkəb akordlar da mövcuddur, məsələn, septakordlar, nonakordlar və s., bunlarda daha çox səs iştirak edir və daha zəngin harmonik rənglər yaradır.
Akordlar sadəcə musiqinin harmonik quruluşunun təməli deyil, həm də musiqi ifadəsinin güclü vasitəsidir. Müxtəlif akordların ardıcıllığı, onların səslənmə müddəti və intensivliyi əsərin əhval-ruhiyyəsini, dramatizm dərəcəsini və ümumi ifadəsini müəyyən edir. Müasir musiqidə akordlar geniş istifadə olunur və bəzən qeyri-adi, hətta dissonant birləşmələrlə qarşılaşmaq olar.
Qeyd etmək vacibdir ki, "akord" sözünün mənşəyinin italyan dilindən gəldiyini və "razılaşma", "uyğunluq" mənalarını daşıdığını nəzərə alaraq, musiqi kontekstində bu sözün əsas mənasının, səslərin qarşılıqlı uyğunluğunun, harmonik birliyinin təcəssümü olduğunu vurğulamaq olar. Bu uyğunluq, müəyyən riyazi qanunauyğunluqlara əsaslanan və qulaqda xoş təsir yaradan səs birləşməsinə nail olmaq deməkdir.