Heyvanlıq sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsas mənası qanmazlıq, anlamazlıq, qanacaqsızlıqdır. Bu mənada heyvanlıq, insanın ağıl və məntiqə əsaslanan davranışlardan uzaqlaşaraq, instinktlərə və duyğulara qapılmasını, düşüncəsiz və məsuliyyətsiz hərəkətlər etməsini bildirir. Belə davranışlar adətən özbaşınalıq, kobudluq və hörmətsizliklə müşayiət olunur. "Heyvanlıq etdi" deyərkən, birinin ağılsızca, düşünmədən, nəticələrini dəyərləndirmədən hərəkət etdiyini ifadə edirik.
Heyvanlıq anlayışı, insanın insanlıq keyfiyyətlərindən uzaqlaşmasını və heyvanlara xas olan xüsusiyyətlərin üstünlük təşkil etməsini simvolizə edir. Bu, yalnız fiziki gücə, istəklərə və primitiv ehtiyaclara yönəlmək, mənəvi dəyərləri və başqalarının haqlarını nəzərə almamaq deməkdir. Məsələn, şiddət, təcavüz, amansızlıq, qəddarlıq kimi davranışlar heyvanlıq kimi qiymətləndirilə bilər.
Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq incəlik dərəcəsində də fərqlənə bilər. Bəzən sadəcə səhlənkarlıq, diqqətsizlik, düşüncəsizliyini ifadə edə bilər, bəzən isə ağır cinayətləri, qəddar əməlləri bildirə bilər. Məsələn, "o, heyvanlıq etdi və ev heyvanını küçəyə atdı" cümləsində heyvanlıq, qayğısızlıq və məsuliyyətsizlik kimi dəyərləndirilə bilər, "o, düşmənlərinə qarşı heyvanlıq etdi" cümləsində isə şiddət, qəddarlıq və amansızlıq nəzərdə tutulur.
Nəticə etibarilə, "heyvanlıq" sözünün mənası kontekstdən və istifadə edilmə formasından asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyəti insanın əxlaqi və mənəvi dəyərlərdən kənara çıxmasını, ağıl və düşüncəyə əsaslanmayan, instinktiv hərəkətlər etməsini ifadə edir.