Həb (ər. حبة - ḥabbah) – toz halında olan dərman preparatlarından hazırlanmış kiçik, yuvarlaq və ya oval formalı bərk dərman formasıdır. Müasir tibbdə həblər müxtəlif xəstəliklərin müalicəsi və profilaktikası üçün geniş istifadə olunur. Onların tərkibi müxtəlif aktiv maddələr, köməkçi maddələr (bağlayıcılar, sürtkü maddələr, dağıdıcı maddələr və s.) və örtük maddələrindən ibarət ola bilər. Örtük maddələr həbin udulmasını asanlaşdırır, dadını və qoxusunu gizlədir, həzm sistemində parçalanmasını tənzimləyir və ya mədəni qıcıqlandırmağı azaldır.
Həblərin formaları və ölçüləri müxtəlifdir. Onlar həmçinin uzunmüddətli təsirli, tez parçalanan, əriyən və ya mədədə, bağırsaqda həll olunan növlərə bölünür. Həblərin hazırlanma texnologiyası olduqca mürəkkəb prosesdir və dərman maddələrinin xüsusiyyətlərini, onların davamlılığını, bioloji aktivliyini və udulma sürətini nəzərə alır.
Tarixən həblər ən qədim dərman formalarından biri sayılır. Əvvəllər bitki mənşəli təbii maddələrdən hazırlanırdı. Müasir tibb isə həblərin istehsalında yüksək texnologiyalardan istifadə edir ki, bu da onların dəqiq dozajını, təmizliyini və effektliliyini təmin edir. "Həb atmaq" ifadəsi həbin qəbul edilməsini bildirir. "Acı həb" ifadəsi isə həm həqiqi mənada acı olan, həm də simvolik olaraq xoşagəlməz, ancaq zəruri bir işin, vəziyyətin və ya qərarın metaforik ifadəsidir.