Udulma sözü, “udulmaq” feliindən törəmiş isimdir. “Udulmaq” feli isə əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, bir şeyin başqasına qarışması, əmilməsi, tam olaraq özünü itirməsi; ikincisi isə, mənəvi və ya fiziki bir gücə, təzyiqə qarşı müqavimət göstərə bilməmək, məğlub olmaq, üstələnmək mənasını verir. Bu iki əsas məna, “udulma” isminin mənasını da müəyyənləşdirir.
Birinci mənada “udulma” fiziki bir prosesi ifadə edir. Məsələn, “şəkərin sudakı udulması”, “torpağın su tərəfindən udulması” kimi ifadələrdə udulma, bir maddənin digərinə qarışması, əriyib bir hissəsinə çevrilməsi prosesini bildirir. Bu mənada “əmilmə”, “qarışma”, “həll olma” kimi sinonimlər işlənə bilər, lakin hər bir sinonimin özünəməxsus nüansları mövcuddur. Məsələn, “əmilmə” daha çox maye maddələrin digər mayelərə və ya qatı maddələrə hopması üçün işlənir, “həll olma” isə kimyəvi bir prosesi ifadə edir.
İkinci mənada isə “udulma” daha çox mənəvi bir məqamı, bir gücün başqa bir güc qarşısında aciz qalmasını, məğlubiyyətini ifadə edir. Məsələn, “düşmənin qarşısında udulma”, “rəqibin təzyiqi qarşısında udulma”, "qaranlığın nuru udması" kimi ifadələrdə “udulma”, müqavimət göstərməmək, məğlub olmaq, üstələnmək mənasını verir. Bu mənada “məğlubiyyət”, “üstələnmə”, “təslim olma” kimi sözlər sinonim kimi işlənə bilər. Lakin “udulma” sözü, məğlubiyyətin daha tam, izsiz bir şəkildə baş verməsini ifadə edir, sanki bir şeyin tamamilə yox olmasını, özünü itirməsini vurğulayır.
Beləliklə, “udulma” sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, hər iki mənada bir şeyin başqasına tamamilə qarışması, əmilməsi və ya mənəvi, fiziki bir güc qarşısında tam məğlubiyyətə uğraması fikrini ifadə edir. Sözün etimologiyası da bu mənaları təsdiq edir, çünki “udmaq” felinin kökü, bir şeyin içinə qəbul edilməsi, əmilməsi mənasını daşıyır.