Həmahəng (fars.ca) sifət və zərf olaraq işlənən bir sözdür. Əsas mənası "bir-birinə uyğun, bir-birinə münasib, ahəngdar" deməkdir. Bu uyğunluq müxtəlif sahələrdə özünü göstərə bilər: səslərin, rənglərin, hərəkətlərin, fikirlərin və ümumiyyətlə, müxtəlif elementlərin bir-birinə uyğun və ahəngdar şəkildə bir araya gəlməsində.
Sözün "həmahəng səslər" kimi istifadəsi, səslərin bir-birinə musiqi və ya ritmik cəhətdən uyğun gəlməsini, xoş və təbii səslənməsini ifadə edir. Bu, musiqidə, şeirdə və ya hətta gündəlik danışıqda belə öz əksini tapa bilər. Məsələn, bir şeirdəki qafiyələr və ritm həmahəngliyin aydın nümunəsidir.
Həmahənglik yalnız estetik mənada deyil, həm də funksional mənada da vacibdir. Məsələn, "oynayanlar kütləsinin həmahəng hərəkəti" ifadəsində olduğu kimi, bir qrup insanın və ya sistemin birgə və effektiv işləməsi üçün hər bir hissənin digərinə uyğun hərəkət etməsi, yəni həmahənglik zəruridir. Bu, həm də texniki sistemlərdə, mexanizmlərdə, komanda işində, hətta sosial münasibətlərdə də öz əhəmiyyətini göstərir.
Beləliklə, həmahənglik sadəcə "uyğunluq"dan daha geniş bir məna kəsb edir. O, birlik, ahəngdarlıq, səlislik və effektivliyi ifadə edir. Həmahəng sistemlər daha səmərəli işləyir, həmahəng əsərlər daha xoş təsir bağışlayır, həmahəng insanlar daha yaxşı birgə yaşayırlar. Sözün kökü olan fars dilindən gəlməsi də onun zəngin mədəniyyət tariximizlə olan əlaqəsini göstərir.