Həmişəbahar (fars. mənşəli) sözü botanikada xüsusi bir bitki növünü, əsasən də il boyu yaşıllığını və bəzən çiçəklərini saxlayan bitkiləri ifadə edir. Lüğətlərdə daha çox "ilin bütün fəsillərində çiçək açan cır qızılgül növü" kimi təqdim olunsa da, bu, mənanın tam əhatəli deyildir. Həmişəbahar, daha geniş mənada, tökülən yarpaqları olmayan və ya yarpaqlarını yavaş-yavaş töküb yeni yarpaqlar çıxaran bitkiləri əhatə edir. Cır qızılgül yalnız bu geniş kateqoriyaya daxil olan nümunələrdən biridir.
Həmişəyaşar bitkilər müxtəlif növləri ilə fərqlənir; bəziləri həqiqətən il boyu çiçək açır, bəziləri isə yalnız müəyyən dövrlərdə çiçəkləyir, lakin yarpaqlarını töküb qış yuxusuna qalmır. Bu bitkilər mülayim və isti iqlim zonalarında geniş yayılıb və bağçılıqda, landşaft dizaynında estetik əhəmiyyətə malikdir. Onların davamlı yaşıl rəngi və bəzən ətirli çiçəkləri il boyu gözəllik bəxş edir.
Sözün mənasının şeirlərdəki istifadəsi daha da maraqlı aspektlər ortaya qoyur. Misal olaraq, verilən sitatda "həmişəbahar" ölümü xatırladan məzar üstündə yer alır. Bu isə həmişəyaşar bitkinin simvolik mənasına işarə edir; ölümün qarşısında da yaşamağa, davamlılığa, əbədiyyətə işarədir. Beləliklə, "həmişəbahar" yalnız bir bitki növü deyil, həm də əbədilik, davamlılıq və həyatın davam etməsi konsepsiyalarını ifadə edən poetik bir metaforadır.