Hərzə-hərzə (zərf) - Mənasız, boş-boş, mənasız söhbət və ya hərəkətlərlə dolu, məzmunsuz, əsassız.
Bu söz, söhbət, əməl, hərəkət və ya ümumiyyətlə hər hansı bir fəaliyyətin mənasız və məzmunsuz olduğunu ifadə etmək üçün işlədilir. "Hərzə-hərzə danışmaq" ifadəsi, məsələn, bir insanın boş yerə, düşüncəsizcə və ya anlamsız sözlər danışdığını göstərir. Bu, sadəcə səs çıxarmaq, zaman keçirmək məqsədi ilə edilən bir danışığı ifadə edir, deyilənlərin hər hansı bir məqsədi, dəyəri və ya əhəmiyyəti yoxdur.
Mirzə Ələkbər Sabirin misalında olduğu kimi, "hərzə-hərzə danışıb gülməz idim" ifadəsi, şairin mənasız söhbətlərdən, boş-boş danışıqlardan uzaq durduğunu, ciddi bir məsələ ilə qarşılaşdığını və bu ciddiyyətə uyğun olaraq davranış nümayiş etdirdiyini bildirir. Bu istifadədə "hərzə-hərzə" sözü, əsasən, danışığın keyfiyyətini, mənasızlığını və boşluğunu vurğulayır.
Ümumiyyətlə, "hərzə-hərzə" sözü, müəyyən bir vəziyyətə və ya davranışa mənfi bir qiymət verərək, onun mənasızlığını və məqsədsizliyini ifadə edən bir zərfdir. Bu sözün istifadəsi, həm yazılı, həm də şifahi nitqdə, müxtəlif kontekstlərdə rast gəlinir və söhbətin, davranışın və ya hər hansı bir fəaliyyətin məzmunsuzluğunu vurğulamaq üçün effektiv bir vasitədir.