Hürkü sözü Azərbaycan dilində qorxu və ürkütücü bir duyğu və ya vəziyyəti ifadə edir. Sadəcə "qorxu" deməkdən daha çox, ürəkdə yaradan dərin, birdən-birə yaranan və bədəni titrədən bir qorxu hissidir. Sözün kökündəki "ürək" hissi ilə əlaqəsi bu hissin intensivliyini və daxili təsirini vurğulayır. "Qorxu" daha geniş və ümumi bir anlayış olsa da, "hürkü" daha spesifik və anidir; qəfil bir təhlükə, gözlənilməz bir hadisə və ya qaranlıq bir məkanda yaranan ani qorxu hissi kimi təsəvvür edilə bilər.
Ədəbiyyatda, xüsusilə də "Koroğlu" dastanında olduğu kimi, "hürkü" sözü tez-tez qəhrəmanların cəsarətini və qorxusuzluğunu vurğulamaq üçün istifadə olunur. Misal olaraq, verilən sitatda Koroğlunun "Tanımaram qorxu, hürkü" sözləri onun qorxmazlığını və düşmənlər qarşısında sarsılmazlığını göstərir. Bu, sadəcə qorxmadığını deyil, hətta qorxu hissinin özünün ona yad olduğunu ifadə edir. Beləliklə, "hürkü" sözü yalnız bir hissi deyil, həm də bir insanın daxili gücünün və iradəsinin əksidir.
Sözün leksik mənasından kənara çıxaraq, "hürkü" sözü bir çox ədəbi əsərlərdə simvolik məna da daşıya bilər. Məsələn, qaranlıq bir gələcəyə qarşı duyulan qorxu, bilinməyənin qorxusu, yaxud da bir insanın öz zəiflikləri ilə üzləşməsindən qaynaqlanan daxili qorxu hissi "hürkü" ilə ifadə oluna bilər. Beləliklə, "hürkü" sadə bir söz olmaqdan çıxaraq, daha geniş mədəni və emosional bir kontekstdə dəyərləndirilə bilən zəngin bir dil vahidinə çevrilir.