Xata-balaçı: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında yer alan "xata-balaçı" sözü, sadəcə olaraq "xata edən" mənasından daha çoxunu özündə əks etdirir. Bu termin, hərəkətləri ilə başqalarına əziyyət verən, narahatlıq yaradan, ətrafını qıcıqlandıran şəxsi təsvir edir. "Xata" sözünün törətdiyi hərəkətlərin təkrarlanan və davamlı təbiətini vurğulayır. Yəni, bu, təsadüfi bir səhv deyil, daha çox bir vərdiş, bir davranış nümunəsidir.
Sözün "şuluq, nadinc" kimi sinonimləri də onun mənasını daha da dəqiqləşdirir. "Şuluq" sözü, nizam-intizamsızlığı, itaətsizliyi ifadə edir. "Nadinc" isə əsəbi, sakitsiz, narahatedici davranışları bildirir. Beləliklə, "xata-balaçı" sadəcə səhv edən deyil, həm də ətrafına mənfi təsir göstərən, öz davranışı ilə narahatçılıq yaradan bir insandır.
Bir uşaq üçün "xata-balaçı" tərifi, onun tez-tez xətalar etməsi və bu xətaların başqalarına əziyyət verməsi deməkdir. Bu, yalnız səhv etməyi deyil, həm də bu səhvlərin təkrarlanmasını, uyarılara məhəl qoymamağı, davamlı olaraq ətrafını narahat etməni əhatə edir. Məsələn, əşyaları yerinə qoymamaq, qışqırmaq, başqalarının işinə mane olmaq, qəsdən əşyaları qırmaq, və s. bu kimi davranışlar "xata-balaçı" uşağın səciyyəvi xüsusiyyətlərini əks etdirir.
Ümumilikdə, "xata-balaçı" sözü, sadə bir tərifə sığmayan, daha çox kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlar əldə edən maraqlı bir leksik vahiddir. O, yalnız fəaliyyətin nəticəsini deyil, həm də davranışın ümumi təbiətini, və onun başqalarına olan təsirini özündə əks etdirir.