Xəbis sözü ərəb mənşəli olub, əsasən mənfi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir sifətdir. Sadəcə "pis" deməkdən daha çox məna yükü daşıyır. Başqasının rifahını istəməmək, əksinə, onun zərərinə iş görmək, alçax və xain hərəkətlərə əl atmaq xəbisliyə aiddir.
Xəbislik, daxili bir qəddarlıq, zərərvericilik meyli və ya digərlərinə qarşı gizli bir kin deməkdir. Bu, sadəcə bir anlıq əsəb deyil, dərin kök salmış bir xasiyyətdir. Xəbis insan, öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər hansı bir vasitədən istifadə edə bilər, ədalət və vicdan normalarını nəzərə almadan. Onun əməlləri gizli və ya açıq şəkildə başqalarına zərər vurmağa yönəlib.
Xəbis insan yalnız pis işlər görməklə kifayətlənmir, həm də bunu qəsdən və planlı şəkildə edir. Onun hərəkətlərinin arxasında, ümumiyyətlə, öz maraqları, qisas hissi və ya sadəcə zərərvermə istəyi durur. "Xəbis adam", "xəbis məqsəd", "xəbis ürək" ifadələri bu mənfi keyfiyyətin müxtəlif tərəflərini vurğulayır: insanın özünün xarakterini, niyyətini və daxili dünyasını.
Xəbislik, əxlaqi cəhətdən çirkin bir xüsusiyyət olub, cəmiyyətə təhlükə yaradır. Belə insanlar, özlərinin və ətrafındakıların həyatını mənfi təsir edir. Xəbisliyin fərqli dərəcələri var; bəziləri açıq şəkildə zərər verərkən, bəziləri isə daha hiyləgər və gizli üsullardan istifadə edirlər. Ancaq hər iki halda da əsas xüsusiyyət başqasına qarşı zərərverici niyyətdir.