Xəttat: (ərəbcədən) Gözəl xətlə yazı yazmağı bacaran, bu sahədə ustalıq səviyyəsinə çatmış şəxs. Xəttatlıq sadəcə gözəl yazı yazmaq deyil, həm də sənətkarlıq, dəqiqlik və estetik duyğu tələb edən bir sənətdir. Əsrlər boyu müxtəlif xalqların mədəniyyətində mühüm yer tutmuş xəttatlar, öz əl işləri ilə kitabların, rəsm əsərlərinin, memarlıq abidələrinin bəzədilməsində, həmçinin dini və ədəbi əsərlərin qorunub saxlanılmasında əvəzsiz rol oynamışlar.
Xəttatlığın tarixi qədim dövrlərə gedib çıxır. Müxtəlif yazı üslubları və xətlər - nəstəliq, nəsx, divani, cuqur və s. - inkişaf etmiş, hər biri özünəməxsus estetik xüsusiyyətləri ilə seçilmişdir. Xəttatlar bu xətlərin incəliklərini mükəmməl öyrənib, öz yaradıcılıqlarında tətbiq edərək, hər bir əsərlərinə özünəməxsus bir ruh, canlılıq qatmışlar. Onların əl işləri yalnız gözəl görünüşü ilə deyil, həm də hərflərin, sözlərin və bütövlükdə mətnin mütənasibliyi ilə seçilir.
Xəttatlar yalnız yazıçı deyillər, eyni zamanda sənətkarlardır. Onlar qələmin hərəkətini, mürəkkəbin axışını, kağızın toxumasını mükəmməl bilər, bu elementləri ustalıqla birləşdirərək gözəl və harmonik əsərlər yaradırlar. Xəttatın əli, sanki rəssamın fırçası kimi, kağız üzərində sehrli bir rəqs edir, hər hərf, hər söz özünəməxsus bir gözəllik və ifadəlilik daşıyır. Müasir dövrdə də xəttatlıq sənəti yaşayır və inkişaf edir, yeni üslublar və texnikalar meydana çıxır. Lakin xəttatlığın əsas prinsipləri - dəqiqlik, gözəllik, yaradıcılıq - əsrlər boyu dəyişməz qalır.
Vaqif kimi şairlər də öz əsərlərinin gözəl xətlə yazılmasını arzulayır, bu da əsərin estetik dəyərini artırır və oxucuda daha güclü təsir yaradır. Beləliklə, xəttat yalnız yazı yazan deyil, ədəbiyyat və sənətin birliyini təmsil edən, əsərin məzmununu daha gözəl şəkildə ifadə edən bir sənətkar kimi də qəbul olunmalıdır.