Xəyanətçi: Sifət və isim kimi işlənən bu söz, bir kimisə və ya bir şeyə qarşı etimadı pozaraq, sadiqliyə xilaf hərəkət edən şəxsi təsvir edir. Yəni, xəyanət edən, xəyanətkar, xain olan deməkdir. Bu sadəcə bir əməlin təsviri deyil, həm də əməlin arxasındakı niyyəti və əlaqənin mahiyyətini ifadə edir. Xəyanətçi, etimadın pozulması nəticəsində yaranan inamsızlığı və inciməni də özündə ehtiva edir.
Xəyanətin təzahür formaları müxtəlifdir. Siyasi xəyanətdən tutmuş, şəxsi münasibətlərdəki xəyanətədək geniş bir spektr əhatə edir. Bir ölkəyə xəyanət edən şəxs, milli maraqlara xilaf hərəkətlər edərək, düşmənlə əlbir ola bilər. Şəxsi münasibətlərdəki xəyanət isə, etimadı, sədaqəti və sevgini pozaraq, dərindən kədər və ağrı yaradır. Beləliklə, "xəyanətçi" sözünün mənası, sadəcə "xəyanət edən" ifadəsindən daha çox mənəvi və etik bir yük daşıyır.
Sözün tərkib hissələrinə baxdıqda, "xəyanət" kökü güvən pozuntusunu, "-çi" isə həmin əməli həyata keçirəni ifadə edir. Bu səbəbdən "xəyanətçi" sözü fəal və məqsədyönlü bir əməli ifadə edir. Əsərinizdəki nümunədə ("Çünki xəyanətçisiz cümlə müsəlmanlara; Mənzilinizdir səqər, oxutmuram, əl çəkin!") xəyanətçinin törətdiyi əməlin nə qədər ciddi nəticələrə gətirib çıxardığı və nə dərəcədə qınağa layiq olduğu vurğulanır.
Qısacası, "xəyanətçi" sözü, yalnız bir hərəkəti deyil, əxlaqi prinsiplərin pozulmasını, etimadın sarsılmasını və nəticədə yaranan incimə və acıları ifadə edən güclü bir termindir.