Xor baxmaq – sadəcə ikrahla, həqarətlə və ya alçaq nəzərlə baxmaqdan daha çox mənaya malik mürəkkəb bir ifadədir. Bu, obyektə, şəxsə, vəziyyətə qarşı dərin bir nifrət, hörmətsizlik və ya tamamilə saymamazlıq hissinin göstəricisidir. Baxışda açıq-aşkar nifrət, dəyər verməmək, hətta bir növ təhqir ifadə olunur. Sadəcə “pis baxmaq”dan fərqli olaraq, xor baxmaqda daha çox əxlaqi və mənəvi bir qiymətləndirmə, dəyərsizləşdirmə əks olunur.
Həmin baxışda nifrətin intensivliyi ilə yanaşı, həm də üstünlük hissi, özünü daha yüksək tutma əzmi görünə bilər. Xor baxan şəxs, özünü baxdığı obyektdən əxlaqi və ya sosial baxımdan üstün hesab edərək, onu aşağılayır. Bu baxış, sözsüz ki, əxlaqi cəhətdən məqbul deyil və tez-tez konfliktlərə, sərt münasibətlərə səbəb olur.
Tarixi kontekstə nəzər salsaq, xor baxmaq müxtəlif mədəniyyətlərdə müxtəlif mənalar daşıya bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə bu, açıq şəkildə təhqir kimi qəbul olunsa da, digərlərində daha incə, gizli bir ifadə ola bilər. Ancaq ümumi olaraq, xor baxmaq həmişə mənfi bir konnotasiya daşıyır və qarşı tərəfdə inciməyə, əsəbiliyə və hətta qisas hissinə səbəb ola bilər.
Müasir dövrdə də xor baxmaq əxlaq baxımından qəbuledilməz sayılır və sağlam ünsiyyət üçün maneə yaradır. İnsanlararası münasibətlərdə hörmət və qarşılıqlı anlayışa üstünlük verilməlidir.