Xoşəhvallı (fars. xoş + ər. əhval) sifəti, xoşxasiyyətli, mehriban, yumşaq xasiyyətli, xoşqəlbli və xoş əhval-ruhiyyəli olmaq mənasını verir. Sadəcə "xoş əhval-ruhiyyəli" olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edərək, insanın daxili aləminin, xarakterinin müsbət və harmonik olduğunu ifadə edir.
Bu söz, farsca "xoş" (yaxşı, gözəl) və ərəbcə "əhval" (vəziyyət, hal, ruhiyyə) sözlərinin birləşməsindən yaranmışdır. Beləliklə, xoşəhvallı insan həm xarici görünüşü, həm də daxili dünyası ilə ətrafındakılara pozitiv enerji yayır. Onun yumşaq təbiəti, başqalarına qarşı xoş münasibəti və həmişəlik müsbət əhval-ruhiyyəsi onu ətrafdakılar üçün xoş və cəlbedici edir.
Xoşəhvallılıq, sadəcə bir anlıq əhval yüksəkliyi deyil, daha çox davamlı və sabit bir xarakter xüsusiyyətidir. Bu cür insanlar, adətən, optimist, tolerant və başqalarına dəstək olmağa hazırdırlar. Onlar həyatın çətinliklərinə dözümlülük göstərir və hər zaman müsbət nəticələrə ümid edirlər. Mirzə Abbasqulu'nun təsvirində olduğu kimi, xoşəhvallılıq, xoşsifətlik və ortaboyluq kimi digər müsbət xüsusiyyətlərlə birlikdə, insanın ümumi təəssüratını əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşdırır.
Qısacası, xoşəhvallı olmaq, həm özünüz üçün, həm də ətrafınızdakılar üçün xoşbəxtlik və rahatlıq mənbəyidir. Bu keyfiyyətə sahib olmaq, həyatın bütün çətinliklərini asanlıqla dəf etməyə və həmişə müsbət enerji ilə dolu olmağa kömək edir.