Xoşxasiyyətli sifəti, farsca "xoş" və ərəbcə "xasiyyət" sözlərindən əmələ gəlmişdir. Bu söz, bir insanın xarakterinin, davranışlarının və ümumi münasibətlərinin müsbət keyfiyyətlərini ifadə edir. Sadəcə "yaxşı xasiyyətli" olmaqdan daha çox, xoşxasiyyətlilik daxili rahatlıq, səmimiyyət, başqalarına qarşı mehribanlıq və anlayış kimi zəngin mənaları özündə birləşdirir.
Xoşxasiyyətli insanlar ümumiyyətlə, optimist, ətraflarına müsbət enerji yayırlar. Onlar çətinliklərlə qarşılaşdıqda da sakit və səbirli olurlar, konfliktlərdən qaçmağa çalışır və problemləri sülh yolu ilə həll etməyə çalışırlar. Bu insanlar həssas, empatik olurlar və başqalarının hisslərinə hörmətlə yanaşırlar. Onların yanında özünüzü rahat və təhlükəsiz hiss edirsiniz.
Xoşxasiyyətlilik sadəcə doğuşdan gələn bir xüsusiyyət deyil, həm də inkişaf etdirilə bilən bir keyfiyyətdir. Öz üzərində işləyərək, empatiyaya, səbirə və başqalarına hörmətə diqqət yetirərək hər kəs öz xoşxasiyyətlilik səviyyəsini artıra bilər. Bu isə həm şəxsi həyatda, həm də sosial əlaqələrdə müsbət nəticələr gətirəcəkdir.
Ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda "xoşxasiyyətli" sözü tez-tez "mülayim", "yumşaq", "mehriban" sözləri ilə sinonim olaraq istifadə olunur. Lakin "xoşxasiyyətli" sözü bu sözlərdən daha geniş məna kəsb edir və insanın daxili keyfiyyətlərini daha tam şəkildə əks etdirir. Məsələn, Fərmanın təsvirində olduğu kimi, xoşxasiyyətlilik gözəllik, bacarıq və yaxşı xasiyyət kimi keyfiyyətlərlə birlikdə ortaya çıxa bilər. Beləliklə, xoşxasiyyətlilik çoxşaxəli və cəlbedici bir insan portretinin əsas tərkib hissələrindən biridir.