Xoşniyyətli sifəti, farsca "xoş" və ərəbcə "niyyət" sözlərindən əmələ gəlmişdir. Bu söz, bir insanın daxili dünyasının, niyyətlərinin və məqsədlərinin xeyirxah, saf və yaxşı olduğunu bildirir. Xoşniyyətli insan, əməllərində və davranışlarında başqalarına qarşı yaxşılıq etməyə çalışır; onların rifahını, xoşbəxtliyini düşünür və onlara zərər vermək istəməz.
Sadəcə "ürəyi təmiz" olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Çünki "ürəyi təmiz" ifadəsi daha çox insanın daxili dünyasının günahlardan uzaq olmasını ifadə edərkən, "xoşniyyətli" ifadəsi aktiv bir xeyirxahlığı, başqalarına qarşı müsbət niyyətləri vurğulayır. Xoşniyyətli bir insan yalnız özünün yaxşı olmasına deyil, ətrafındakıların da yaxşılığına çalışır. Onun əməllərində, sözlərində, hətta düşüncələrində belə bir yaxşılıq, bir xeyirxahlıq hissi üstünlük təşkil edir.
Xoşniyyətli insan həmçinin bağışlayıcı və başa düşən olur. Digər insanların səhvlərini bağışlamağa, onların zəifliklərini nəzərə almağa və onlara kömək etməyə hazırdır. Onun qəlbində kin, qərəz, paxıllıq və həsəd kimi mənfi hisslər yer tutmur. Bu cür insanlarla ünsiyyət xoş və rahatdır, çünki insan özünü onların yanında təhlükəsiz və qorunmuş hiss edir.
Müasir dünyada xoşniyyətlilik xüsusilə dəyərli bir keyfiyyətdir. Çünki bu, insanları bir-birinə daha yaxınlaşdırır, qarşılıqlı hörmət və anlaşmanı gücləndirir və cəmiyyətdə daha harmonik bir mühit yaradır. Xoşniyyətli insanların varlığı dünyanı daha gözəl və yaşanacaq bir yerə çevirir.