İbtidailik sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında mühüm yer tutan bir termindir. Sadəcə "ibtidai halda olma" və ya "ilk mərhələdə olma" kimi qısa bir izahı əhatə etməkdən də çox geniş bir məna spektrini özündə birləşdirir. Bu, bir şeyin əvvəlki, inkişaf etməmiş, formalaşmamış vəziyyətini, yaradılışının, inkişafının ən ilkin mərhələsini ifadə edir.
İbtidailiyi anlamaq üçün tarixi proseslərə, təkamülə və mənşəyə nəzər salmaq vacibdir. Bir cəmiyyətin, texnologiyanın və ya bir ideyanın ibtidai mərhələsi, onun daha sonra mürəkkəbləşəcək, inkişaf edəcək və təkmilləşəcək əsasını, toxumunu təşkil edir. Bu mərhələdə hər şey sadə, ilkin, bəzən qaba və təkmilləşdirilməyə ehtiyacı olan bir vəziyyətdədir.
Lüğətdəki "ilkinlik" sinonimi ilə yanaşı, ibtidailiyi "orijinallıq", "əcdadlıq", "başlanğıc", "embrional vəziyyət" kimi ifadələrlə də əlaqələndirmək olar. Məsələn, bir bitkinin ibtidai mərhələsi toxum fazasıdır, bir dilin ibtidai mərhələsi isə onun köklərinin və ilkin leksikasının formalaşmasıdır. Hətta bir fikrin ibtidai forması da onun ilk ortaya atıldığı, tam şəkildə formalaşmamış, hələ təkmilləşməyə ehtiyacı olan vəziyyətini ifadə edir.
Beləliklə, ibtidailik sadəcə bir vəziyyət deyil, eyni zamanda bir prosesdir. Bu, inkişafın başlanğıc nöqtəsidir, bir şeyin öz potensialını reallaşdırma yolunda keçdiyi ilkin mərhələdir. İbtidailiyin öyrənilməsi hər hansı bir sahənin tarixini, təkamülünü və gələcək inkişafını anlamaq üçün əsas rol oynayır.