Orijinallıq (ərəb. أصل – əsas + -lıq – mənsubiyyət bildirən şəkilçi): Mənşəyindən, əsasından irəli gələn özünəməxsusluq, fərdilik, başqalarından fərqlənən xüsusiyyət və keyfiyyətlər kompleksi. Orijinallıq, bir əsərin, ideyanın, şəxsiyyətin və ya hər hansı bir hadisənin özünəməxsusluğunu, təkrarolunmazlığını, yeni və yaradıcı elementlərin mövcudluğunu ifadə edir. Bu özünəməxsusluq, ənənələrdən, qəliblərdən, kliseşərdən azad olmaqla yanaşı, eyni zamanda, dərin düşüncə, yaradıcı yanaşma və fərdi təcrübənin nəticəsidir.
Orijinallıq sadəcə başqalarından fərqli olmaq deyil, həm də dəyərli, maraqlı və əhəmiyyətli olmaq deməkdir. Bir əsərin orijinallığı onun estetik keyfiyyətləri, təzəliyi, oxucuya təsir gücü ilə ölçülür. Şəxsiyyətin orijinallığı isə onun fikirlərinin, hərəkətlərinin, davranış tərzinin özünəməxsusluğu, fərdiliyi ilə müəyyən olunur. Orijinallıq yaradıcılığın əsas meyarlarından biridir və yeni kəşflərin, yeniliklərin əsasını təşkil edir.
Orijinallıq sözü müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif mənalarda işlənə bilər. Məsələn: “Rəssamın əsərləri öz orijinallığı ilə seçilir” cümləsində orijinallıq əsərin özünəməxsusluğunu, yeniliyini və təkrarolunmazlığını ifadə edir. “Onun fikirləri tam bir orijinallıq nümunəsidir” cümləsində isə orijinallıq fikirlərin təzəliyini, qeyri-adiliyini və başqalarından fərqlənən xüsusiyyətini ifadə edir. "O, geyimləri ilə öz orijinallığını vurğulayır" cümləsində isə fərdi üslub, özünəməxsus görünüş mənasını verir.
Qısaca, orijinallıq başqalarına oxşamama, özünəməxsus olma, fərdilik, təkrarolunmazlıq və yenilik deməkdir. Bu anlayış həm əsərlərə, həm də şəxsiyyətlərə aid edilə bilər və müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif nüanslar daşıya bilər.