İddiaçı sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində sadəcə olaraq "birindən iddiası olan, bir şeyi istəməyə, tələb etməyə əsası olan adam" kimi tərif olunsa da, bu izah tam mənzərəni əks etdirmir. Daha geniş və dəqiq bir şəkildə izah etmək lazımdır.
İddiaçı, bir şeyə sahib olmaq, əldə etmək, ya da bir hüququ əldə etmək üçün iddia irəli sürən şəxsdir. Bu iddia müxtəlif formalarda ola bilər: məhkəmədə bir hüququn təmin edilməsi üçün edilən iddia, mülkiyyətə dair iddia, bir vəzifəyə namizədlik və ya bir layihənin rəhbərliyi üçün edilən iddia və s. İddiaçının iddiasının əsası olmalıdır; yəni, sadəcə istək kifayət etmir, hüquqi, məntiqi və ya faktiki bir əsas tələb olunur.
Lüğətdə qeyd olunan ikinci məna ("Böyük iddiası olan adam, özü haqqında böyük fikirdə olub, bunun başq...") isə iddiaçının xarakterini, özünə inamını, bəzən isə həddindən artıq özünəinamını və təkəbbürünü əks etdirir. Bu məna, birinci mənanın təbii bir nəticəsi ola bilər. Çünki güclü bir iddia irəli sürən şəxs, öz iddiasının doğruluğuna inanmalı və bunu qətiyyətlə müdafiə etməlidir. Ancaq bu, hər iddiaçının xüsusiyyəti deyil. Bəziləri öz iddialarını təvazökarlıqla, bəziləri isə özünəməxsus bir qürurla irəli sürə bilərlər.
Beləliklə, "iddiaçı" sözünün mənasını tam anlamaq üçün həm iddianın hüquqi və faktiki əsasını, həm də iddiaçının şəxsiyyətini və özünə inamını nəzərə almaq lazımdır. Sadəcə olaraq "bir şey istəyən adam" deyərək bu zəngin mənanı tam əks etdirmək mümkün deyil.