İfadə sözü ərəb mənşəli olub, bir fikrin, düşüncənin, hissin və ya məlumatın sözlə, yazı ilə və ya hər hansı digər vasitələrlə bildirilməsi, açıqlanması, ifadə olunması deməkdir. Bu, sadəcə bir şeyin söylənməsi deyil, həm də onun aydın, dəqiq və başa düşülən şəkildə çatdırılmasıdır. İfadə, fikrin təkcə dil vasitələri ilə deyil, həm də bədən dili, mimika və jestlər vasitəsilə də verilməsini əhatə edir.
İfadənin bir çox nüansı var. Məsələn, yazılı ifadə, sözlə ifadə, rəsmi ifadə, qeyri-rəsmi ifadə, emosional ifadə, obyektiv ifadə və s. kimi növlərə bölünə bilər. Yazılı ifadə, yazının özünün də ifadə vasitəsi olduğunu vurğulayır; məktublar, şeirlər, kitablar, elmi məqalələr hamısı müəllifin fikirlərini yazılı şəkildə ifadə etməsinin bir vasitəsidir. Sözlə ifadə isə danışıq, mühazirə, müzakirə, söhbət kimi şifahi ünsiyyət formalarında özünü göstərir. Rəsmi və qeyri-rəsmi ifadə isə müəyyən sosial kontekstdən asılı olaraq ifadənin formal və ya qeyri-formal tərzdə istifadə olunmasını əks etdirir.
İfadənin əhəmiyyəti onun aydınlıq və dəqiqlikdədir. Düşüncələrin düzgün ifadə olunmaması anlaşılmazlığa, səhv təfsirlərə və nəticədə münaqişələrə səbəb ola bilər. Ona görə də, effektiv ünsiyyət qurmaq üçün fikirlərimizi aydın, dəqiq və başa düşülən şəkildə ifadə etmək bacarığı çox vacibdir. Effektiv ifadə, istər yazılı, istərsə də şifahi, həm də nitqin, yazı üslubunun, dilin düzgün istifadəsinə bağlıdır. Müəyyən mədəni kontekstdə bəzi ifadələr qəbuledilməz sayıla bilər, buna görə də kontekstin nəzərə alınması da ifadənin düzgünlüyünə təsir göstərir.
Nəticə olaraq, "ifadə" sözü sadəcə bir şeyin söylənməsindən daha çoxdur. Bu, fikirlərin, hisslərin və məlumatların aydın, dəqiq və effektiv şəkildə çatdırılması üçün kompleks bir prosesdir. Bu prosesin uğuru isə aydınlıq, dəqiqlik, uyğun üslub və mədəni kontekstə uyğunluq kimi amillərdən asılıdır.