İFRİT (ər. إِفْرِيت - 'ifrīt) - İslam mifologiyasında və ərəb ədəbiyyatında qüvvətli, təhlükəli və itaətsiz cin növü. Sadəcə "şeytan" və ya "iblis" kimi ümumi təriflərdən fərqli olaraq, ifrit konkret olaraq çox güclü, bəzən insanları aldatmaq və onlara zərər vermək qabiliyyətinə malik olan bir cin növünü təmsil edir. Bu güc onlara əfsanələrdə fövqəladə qabiliyyətlər, məsələn, sehrbazlıq, şiddətli fırtınalar yaratmaq və ya görünməz olmaq imkanı verir.
Ədəbiyyatda ifritlər tez-tez qəddar, intiqamçı və hiyləgər varlıqlar kimi təsvir olunurlar. Onların əsas məqsədi insanlara zərər vurmaq, onları aldatmaq və ya qorxu salmaqdır. Ancaq bəzi nadir hallarda ifritlərin insanlarla müəyyən razılaşmalar bağladığı və onlara kömək etdiyi hallar da mövcuddur. Bu hallarda isə ifritin xidmətləri müəyyən bir qiymətə başa gəlir, bu qiymət isə adətən çox ağır olur.
İfritlərin təsvirləri mədəniyyətlər və ədəbi mənbələr arasında dəyişə bilsə də, onların güclü, təhlükəli və qeyri-adi varlıqlar olduğu ümumi bir fikirdir. "Min Bir Gecə" kimi məşhur əsərlərdə ifritlər mühüm rol oynayır və hekayələrin əsas süjet xətlərini formalaşdırırlar. Azərbaycan ədəbiyyatında da ifrit obrazı tez-tez istifadə olunur və xalq nağıllarında, ədəbi əsərlərdə qorxu və qaranlıq qüvvələrin simvolu kimi təqdim edilir. Əsərlərdə ifritin insanlar üzərindəki hakimiyyəti, insanları azdırması və onların həyatını məhv etməsi tez-tez mövzu olur.
Yuxarıda verilən misalda olduğu kimi, "ifrit" sözü həm də təhqir məqsədi ilə, qəddar, pis və şər insanlara aid edilə bilər. Bu zaman sözün mifoloji mənası metaforik olaraq istifadə edilir və şəxsin qəddarlığını, pis niyyətini vurğulayır.