İkitağlı sifəti, iki tağın bir-birinə bitişik və ya yaxın yerləşməsindən əmələ gəlmiş memarlıq formasını ifadə edir. Bu, sadəcə iki tağın mövcudluğunu deyil, həm də onların bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqəsini, bütöv bir kompozisiyanı yaratmasını nəzərdə tutur. İkitağlı quruluşlar, tağların ölçüsü və formalarından asılı olaraq, müxtəlif estetik və funksional xüsusiyyətlərə malik ola bilər.
Məsələn, bir binanın giriş hissəsindəki ikitağlı pəncərə, həm geniş işıqlandırma təmin edir, həm də memarlıq baxımından gözəl bir detal əlavə edir. İkitağlı quruluşlar qədim zamanlardan bəri memarlıqda geniş tətbiq olunub və müxtəlif mədəniyyətlərdə özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir. Onlar kilsələrdə, saraylarda, körpülərdə və digər tikililərdə rast gəlinir.
Sözün mənasına daha dəqiq nəzər saldıqda, "ikitağlı" ifadəsi yalnız iki tağın fiziki varlığını deyil, həm də onların bir-biri ilə necə əlaqələndirilməsini vurğulayır. Yəni, sadəcə iki ayrı-ayrı tağın yan-yana yerləşməsi deyil, onların bir-birini tamamlaması, bütöv bir struktur yaratması önəmlidir. Bu, memarlıqda harmoniya və proporsiya anlayışları ilə sıx bağlıdır.
Misal olaraq verilən "Qarşıdakı ikitağlı böyük pəncərədən gur işıq içəri dolurdu" cümləsində, ikitağlı pəncərənin genişliyi və işıq buraxma qabiliyyəti önə çəkilir. Bu, ikitağlı quruluşun funksional əhəmiyyətini və estetik gözəlliyini bir daha nümayiş etdirir.