İlan-çayanlı: Sözü, ilan və əqrəb kimi zəhərli sürünənlərlə və həşəratlarla zəngin, təhlükəli bir ərazini təsvir edir. Bu ifadə, sadəcə olaraq ilan və əqrəbin çoxluğundan bəhs etmir, həm də bu canlıların mövcudluğunun yaratdığı təhlükə və narahatlığı vurğulayır. Belə ərazilər adətən bitki örtüyünün sıx, yol-yurğun ərazilər, meşəliklər və ya səhra kənarları ola bilər. "İlan-çayanlı" ifadəsi daha çox ədəbi üslubda istifadə olunur və ətraf mühitin təsvirinə dramatiklik, hətta qorxu əlavə edir.
Məsələn, "Mərkəzdən uzaq, ...kol-koslu, ilan-çayanlı bir düzdə Güllücə kəndi bina olmuşdu" cümləsində "ilan-çayanlı" sözü Güllücə kəndinin yerləşdiyi ərazinin təhlükəli və izolə edilmiş olduğunu vurğulayır. Kəndin yerləşməsinin çətinliyini və ətraf mühitin sərtliyini təsvir etməkdə əsas rol oynayır. Yalnız ilan və əqrəbin çoxluğunu deyil, həm də bu ərazidə yaşamağın çətinliyini və təhlükəsini oxucuya çatdırır.
Etimoloji baxımdan, "ilan-çayanlı" sözü "ilan" və "çayan" sözlərinin "-lı" əlavə ilə birləşməsindən əmələ gəlib. "-lı" əlavəsi, "çox olan", "var olan" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, sözün əsas mənası "ilan və çayanın çox olduğu yer" kimi tərcümə oluna bilər. Ancaq ədəbi istifadədə, sadəcə saydan daha artığını, yəni təhlükə və sərtliyi də ifadə edir.