İlişkən sifəti, əsasən bir şeyin digərinə yapışma, dolaşma, sancılanma xüsusiyyətini ifadə edir. Yəni, ilişkən bir şey digər əşyalara, səthlərə və ya canlılara asanlıqla yapışır, dolaşır və ya sancır. Bu yapışma fiziki təmas nəticəsində baş verə bilər (məsələn, ilişkən bir bitki) və ya daha çox metaforik mənada, maneə törədən, narahat edən bir şeyə aid edilə bilər (məsələn, ilişkən bir sual).
Lüğətdəki nümunələrdə olduğu kimi, "ilişkən cücü" və "ilişkən ot" ifadələri bu sözün əyani təsvirini verir. Cücünün və ya otun digər əşyalara yapışması, dolaşması və ya sancması ilişkən sözünün mənasını yaxşı şəkildə əks etdirir. Beləliklə, ilişkənlik həm fiziki, həm də məcazi mənada bir maneə, bir narahatlıq mənbəyi kimi dəyərləndirilə bilər.
Balaca Sabirin döşündə gəzən "sərt və ilişkən bir şey" ifadəsi isə sözün daha metaforik bir tətbiqini nümayiş etdirir. Bu, həm fiziki bir cismin (məsələn, tikanlı bir bitki parçası) həm də daha mənəvi bir narahatlığın (məsələn, vicdan əzabı) təsvirinə aid edilə bilər. Beləliklə, "ilişkən" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas mahiyyət hər zaman bir növ yapışma, dolaşma və ya maneə törətmədir.
Ümumiləşdirək: İlişkən sözü, bir şeyin fiziki və ya metaforik mənada digər şeylərə yapışma, dolaşma və ya sancma xüsusiyyətini bildirir. Bu yapışma istər xoşagəlməz bir hiss yaratsın, istərsə də fiziki bir maneə olsun, ilişkən sözü bu əlaqəni ifadə etmək üçün istifadə olunur. Sözün mənası həmişə müəyyən bir narahatlıq, maneə və ya yapışqanlıq hissi ilə əlaqələndirilir.