İməci sözü Azərbaycan dilində köməkçi əməyə, kollektiv işə həsr olunmuş bir mədəniyyət hadisəsinin iştirakçısını ifadə edir. Sadəcə "iməcilikdə iştirak edən adam" deyə tərif etmək bu zəngin mədəniyyət kontekstini tam əks etdirmir. İməci, öz vaxtını, əməyini, bəzən də əşyalarını fədakarlıqla qoyaraq bir kəsə, bir kollektivə, və ya bir icmaya xeyirxah məqsədlə kömək edən şəxsdir. Bu, sadəcə işçi deyil, həm də sosial həmrəylik və qarşılıqlı dəstəyin canlı təcəssümüdür.
İməcilik ənənəsi Azərbaycan xalqının tarixi boyunca möhkəm yer tutmuş, qədim köklərə malik bir adət-ənənədir. Kənd təsərrüfatı işlərində, ev tikintisində, bayram hazırlıqlarında və digər bir çox kollektiv işlərdə iməcilik geniş tətbiq olunmuş, insanların bir-birinə dəstək olma və qarşılıqlı yardımlaşma mədəniyyətini nümayiş etdirmişdir. Hətta ağır işlərin öhdəsindən kollektiv şəkildə gəlməklə, əməyin bəhrəsindən birgə faydalanma anlayışı da iməcilikdə öz əksini tapmışdır.
Misal olaraq, verilən “Həyətdə iri palazlar döşəmiş, iməcilər çağırmışdı” cümləsində iməci sözünün işlənməsindən aydın görünür ki, ev sahibinin həyətinə palaz döşəmək işində kömək edən insanlar təkcə əmək qüvvəsi kimi deyil, həm də əziz qonaq, dost və qohum kimi də qəbul olunmuşlar. İməcilik mərasim xarakterli olduğu kimi, eyni zamanda sosial əlaqələrin möhkəmləndirilməsinə, qohumluq bağlarının inkişafına da xidmət etmişdir.
Müasir dövrdə iməcilik ənənəsi bir qədər dəyişsə də, hələ də öz aktuallığını qoruyub saxlayır. İnsanların bir-birinə kömək etmək istəyi, paylaşmaq mədəniyyəti, birlikdə işləmək və bir-birini dəstəkləmək arzusu iməcilik ruhunu müasir həyatımızda da yaşadır. "İməci olmaq" ifadəsi isə sadəcə kömək etmək mənasını daşımaqla yanaşı, həm də insanların qarşılıqlı yardımlaşma, bir-birinə dəstək olma ənənəsini qoruyub saxlaması istəyini, sosial məsuliyyət hissini də əks etdirir.