İnqilabçılıq, köklü və sürətli dəyişikliklərə yönəlmiş, mövcud quruluşu əsaslı şəkildə dəyişdirməyi hədəfləyən fəaliyyət və düşüncə tərzinin ifadəsidir. Sadəcə inqilabi ruhda olmaqdan daha çox, konkret hərəkət və fəaliyyəti özündə əks etdirir. Bu, cəmiyyətin siyasi, iqtisadi və sosial quruluşunda radikal dəyişikliklər etmək istəyini, bu dəyişikliklərin əldə olunması üçün mübarizəni və bu mübarizədə göstərilən səyləri əhatə edir.
İnqilabçılıq, yalnız bir ideologiyanın tərəfdarı olmaqla kifayətlənmir; əksinə, mövcud sistemə qarşı aktiv müqavimət göstərməyi, yeni bir qayda qurmaq üçün konkret addımlar atmağı tələb edir. Bu, mitinqlərdə iştirak etməkdən, propaganda yaymaqdan tutmuş, silahlı mübarizəyə qədər müxtəlif üsullarla həyata keçirilə bilər. İnqilabçılığın mahiyyəti, mövcud qaydalara passiv yanaşmaq deyil, onları fəal şəkildə dəyişdirmək cəhdidir.
Tarix boyu inqilabçılığın müxtəlif formaları və ifadələri müşahidə olunmuşdur. Məsələn, Fəhlə sinfinin inqilabçılığı, kapitalist sisteminə qarşı işçi sinfinin mübarizəsini, onun sosial və iqtisadi bərabərlik uğrunda apardığı mücadiləsini ifadə edir. Ancaq inqilabçılıq yalnız işçi sinfi ilə məhdudlaşmır; digər sosial qruplar, milli azlıqlar və ya dini qruplar da öz hüquq və azadlıqlarını əldə etmək üçün inqilabi üsullara əl ata bilərlər. Bu baxımdan, inqilabçılıq zaman və məkandan asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edir.
İnqilabçılığın nəticələri həmişə müsbət olmur. Bəzi hallarda, inqilablar yeni və daha ədalətli bir cəmiyyətə aparsa da, digər hallarda xaos, zorakılıq və yeni bir zülm sisteminə gətirib çıxara bilər. Ona görə də, inqilabçılıq haqqında danışarkən, həm onun idealları, həm də potensial nəticələri nəzərə alınmalıdır.