İnşad (ər. إنشاء) sözü əslində ərəb mənşəli olub, "yaratmaq", "tərtib etmək", "qurmaq" mənalarını ehtiva edir. Lüğətlərimizdə daha çox "şair" mənasında istifadə olunsa da, bu, sözün tam mənasını əks etdirmir. Çünki inşad sadəcə şairliklə məhdudlaşmır, ümumilikdə bədii və ifadəli nitqin, əsərin yaradılmasını və ifadə edilməsini əhatə edir.
Müasir Azərbaycan dilində inşad, əsasən, şeirin yüksək səslə və ifadəli şəkildə oxunması, yəni deklamasiya kimi başa düşülür. Bu, şeirin musiqili tərəfinin, ritm və intonasiyanın önə çıxarılması deməkdir. Yaxşı bir inşad, dinləyicidə şeirin məzmununa olan marağı artırır, duyğularını oyatır və əsərin mahiyyətini daha aydın şəkildə çatdırır. Bu mənada inşad, şeirin təkcə yazılı formada deyil, həm də səsləndirilmiş formada yaşamasını təmin edir.
Lakin inşadın daha geniş mənasını nəzərə alsaq, o, həm də şeir yazmaq, yəni şeir yaratmaq mənasını da özündə ehtiva edir. Belə ki, şeirin yazılı formada yaradılması prosesi də bir növ "inşa" etməkdir – sözləri, obrazları, duyğuları bir araya gətirmək, onlardan yeni bir bədii əsər qurmaqdır. Ona görə də "inşad etmək" deyimi həm şeir oxumağı, həm də şeir yazmağı bildirə bilər.
Tarixən inşad, ərəb ədəbiyyatında şeirin və nəsrin yüksək səviyyədə oxunması sənətinə verilən addır. Bu sənət, xüsusilə də klassik ərəb ədəbiyyatında çox önəmli rol oynamış, əsərlərin təsir gücünü artırmaqda mühüm vasitə olmuşdur. Bu gün də inşad, səhnə nitqi, teatr və televiziya sahələrində öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır.