İtiuclu sifəti, əşyanın ucunun iti və sivri olduğunu, yəni nöqtəyə yaxınlaşan, kəskin bir formaya malik olduğunu bildirir. Bu, sadəcə "iti" sözünün daha güclü, təsviri bir ifadəsidir. "İti" sözü ümumi bir itiləşməni ifadə edərkən, "itiuclu" daha xüsusi olaraq ucunun iti və sivri olduğunu vurğulayır.
Misal üçün, "iti bıçaq" ifadəsi bıçağın kəsici hissəsinin ümumi olaraq iti olduğunu bildirir, halbuki "itiuclu qüllə" ifadəsi qüllənin zirvəsinin kəskin bir nöqtəyə doğru daraldığını, hətta bir növ sivrildiyini təsvir edir. Beləliklə, "itiuclu" sözü əşyanın formasına dair daha dəqiq bir təsəvvür yaradır.
Bu sözün istifadəsi, əsasən memarlıq, həndəsə və ya təsviri incəsənət kimi sahələrdə daha çox rast gəlinir. Çünki bu sahələr formaların dəqiq təsvirinə daha çox önəm verir. "İtiuclu" sözü sadəcə "iti" sözündən daha təsirli və rəngarəng bir təsvir yaradır, oxucunun və ya dinləyicinin zəhnində daha konkret bir obraz formalaşdırır. Məsələn, "iti dağ zirvəsi" deyəndə sadə bir itiləşmə təsəvvür edilir, "itiuclu dağ zirvəsi" deyəndə isə qayanın kəskin bir şəkildə yuxarıya doğru uzanan, sivri bir uca malik olması daha aydın olur.
Qısacası, "itiuclu" sözü, "iti" sözünün daha zəngin və təsviri bir sinonimi olaraq, əşyanın ucunun iti və sivri olmasını daha güclü və aydın bir şəkildə ifadə edir və mətnə daha böyük dəqiqlik və ifadəlilik qatır.