İycil sözü, əsasən ovçuluq kontekstində istifadə olunan bir sifətdir. Lüğətlərdəki "iyi tez hiss edən, iyi tez duyub ov dalınca düşən" tərifi sözün əsas mənasını əks etdirir, ancaq onun daha geniş mənalarını və nüanslarını tam əhatə etmir. İycil, sadəcə "iyi qoxu alan" deyil, həm də bu qoxunu analiz edib, mənbəyini dəqiq müəyyən edə bilən, həssas qoxu duyğusuna malik varlığı ifadə edir. Bu, yalnız itlər üçün deyil, həm də digər heyvanlar və hətta insanlara da şamil oluna bilər. Məsələn, təcrübəli bir ovçu da "iycil" adlandırıla bilər, çünki o, ətrafdakı incə əlamətləri, külək istiqamətini və torpaqdakı izləri müşahidə edərək, ovun yerini müəyyən etməkdə bacarıqlıdır.
Sözün "hiyləgər düşmən" mənası isə onun daha metaforik tətbiqini göstərir. Bu halda, "iycil" sözü gizli niyyətləri və planları tez aşkar edən, incə əlamətləri sezməkdə mahir olan bir düşməni təsvir edir. O, sanki hərəkətlərin arxasındakı motivləri, gizli əlaqələri və təhlükələri qoxuyub hiss edir. Bu mənada, "iycil düşmən" ifadəsi, həm də təhlükəyə qarşı həssaslığı, gözlənilməz hadisələri öncədən hiss etmə qabiliyyətini bildirir.
Misal olaraq verilən "iycil tula kimi işi duymuşdu" ifadəsi də sözün bu metaforik mənasını gözəl şəkildə əks etdirir. Bu, tulanın kəskin qoxu duyğusuna istinad edərək, birinin gizli bir işi, planı və ya hərəkəti tez bir zamanda aşkar etdiyini vurğulayır. Beləliklə, "iycil" sözü yalnız fiziki qoxu duyğusundan kənara çıxaraq, həm də həssaslıq, dəqiqlik və müşahidə qabiliyyətini ifadə edən daha geniş bir mənaya malikdir.